grafika reprodukcyjna

Encyklopedia PWN

[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],

dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.

litografia

[gr. líthos ‘kamień’, gráphō ‘piszę’],

poligr., szt. plast. metoda drukowania płaskiego i technika graficzna (grafika), także nazwa odbitki wykonanej tą metodą.

rytownictwo,

dział grafiki, sztuka wycinania, rycia lub trawienia kompozycji własnych (grafika autorska) bądź cudzych (grafika reprodukcyjna) na płycie metalowej lub klocku drewnianym;

drzeworyt,

najstarsza technika graficzna wypukła (grafika), także nazwa odbitki.

Hollar Václav (Wenceslaus, Wenzel), ur. 13 VII 1607, Praga, zm. 25 III 1677, Londyn,

czeski grafik i rysownik;

Hamilton

[hạ̈m^əlt^ən]

Richard, ur. 24 II 1922, Londyn, zm. 13 IX 2011,

bryt. malarz i grafik;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>