drzeworyt,
najstarsza technika graficzna wypukła (grafika), także nazwa odbitki.
drzeworyt
Encyklopedia PWN
Na drewnianym klocku powleczonym gruntem opracowuje się rysunek; metalowymi dłutami lub rylcami wycina się tło (na odbitce białe), partie wypukłe pokrywa się farbą i odbija ręcznie na papierze; ze względu na sposób cięcia klocka rozróżnia się drzeworyt wzdłużny (langowy) i drzeworyt poprzeczny (sztorcowy, wynaleziony 1790 przez Th. Bewicka); drzeworyt znany od starożytności, jako technika graficzna zastosowany w końcu XIV w., rozwinął się w 2. połowie XV w. (m.in. A. Dürer); w XIX w. pełnił funkcję techniki reprodukcyjnej; stosowany w grafice do dziś.
Ilustracje
Dore Gustave, ilustracja do Don Kichota M. de Cervantesa, drzeworytfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Velde Henri van de, Tropon, plakat (drzeworyt barwny), 1898fot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Dürer Albrecht, Apokalipsa fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Dürer Albrecht, Szatan wtrącony do czeluści, z cyklu drzeworytów Apokalipsa, 1495–97 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Skoczylas Władysław, Głowa starego górala, drzeworyt, 1919 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Ukrzyżowanie, niemiecki drzeworyt z lat 1380–1410fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Boccaccio Giovanni, rysunek z Dekameronu (Dzień piąty), drzeworyt Augustyna De Zani fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Męczeństwo J. Husa, drzeworyt, XV w.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
