Hanabusa Itchō
japoński malarz i twórca drzeworytów;
[h. itćo:],
ur. 1652, Osaka, zm. 1724,
Hanabusa Itchō
Encyklopedia PWN
syn lekarza kilku panów feudalnych (daimyō), później mieszkał w Edo (ob. Tokio); studiował malarstwo szkoły Kanō, lecz został wykluczony ze studiów za sprzeciw wobec tradycji; patronatu poszukiwał raczej wśród bogatego mieszczaństwa niż u shōguna czy daimyō; 1698 zesłany na wyspę Miyake-jima za obrazę ulubionej konkubiny shōguna, zachował prawo malowania i sprzedawania prac; powrócił 1709; mistrz malarstwa rodzajowego; malował sceny uliczne, wędrownych śpiewaków, rezydentki dzielnicy uciech w Edo; zajmował się poezją, uczył się haiku od swego przyjaciela Matsuo Bashō, wiele jego prac malarskich zawierało aluzje lit.; zał. własną szkołę; jeden z najbardziej oryginalnych malarzy japońskich, jego twórczość sytuuje się na pograniczu nurtów Kanō i ukiyo-e.
