glinowy
Encyklopedia PWN
element strukturalny wykonany z materiału tkankowego (auto-, homo-, heterogenicznego) lub biomateriału (metal, ceramika, tworzywo węglowe, tworzywo sztuczne) umieszczony w organizmie w celu uzupełnienia lub zastąpienia tkanek narządu (albo jego części) lub spełniania (wspomagania) ich funkcji, także urządzenie zastępcze umieszczane wewnątrz ciała (np. serce sztuczne, defibrylator, rozrusznik serca, układ hydrauliczny z zastawką do drenowania płynu mózgowo-rdzeniowego w wodogłowiu).
itr, Y, yttrium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 39;
mineralogia
nauka o minerałach, ich strukturze, składzie chem. i właściwościach fiz., powstawaniu, przeobrażaniu się i występowaniu w skorupie ziemskiej.
[łac. minerale ‘kopalnia’, ‘minerał’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
napalm
substancja zagęszczająca — mieszanina soli sodowych i glinowych kwasów karboksylowych, gł. palmitynowego, stearynowego, laurynowego i kwasów naftenowych — dodawana do paliw ciekłych (np. benzyny) w celu otrzymania tzw. paliwa zagęszczonego;
[ang.],
środek do oczyszczania zębów i dziąseł;
smarne środki, pot. smary,
materiały służące do smarowania powierzchni trących, zaliczane do materiałów konstrukcyjnych.
