glinowy
Encyklopedia PWN
eka-pierwiastki
pierwiastki chem., których istnienie i właściwości przewidział 1869 D. Mendelejew na podstawie prawa okresowości i dla których pozostawił wolne miejsca w swej tablicy (układzie okresowym) pierwiastków;
[sanskr. ēka ‘jeden’],
dział gospodarki zajmujący się wytwarzaniem futer oraz galanterii futrzanej, a także obrotem handl. zakonserwowanymi surowymi skórami.
podstawowy proces wyprawy skór, w którym odpowiednio przygotowana skóra surowa (golizna) zostaje przekształcona w skórę wyprawioną.
garbowanie przy użyciu garbników miner., najczęściej chromowe;
glin, Al, aluminium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 13;
związki nieorg. o ogólnym wzorze Al2O3 · nH2O;
