form drukowych
Encyklopedia PWN
drukowanie cyfrowe, drukowanie digitalne,
metody drukowania, w których wykorzystuje się dane w postaci cyfrowej zgromadzone w komputerze.
poligrafia
dziedzina nauk techn. i techniki, zajmująca się procesami wytwarzania druków (książek, czasopism, prospektów, plakatów i in.) oraz zadrukowanych opakowań na różnych podłożach (papierowym, kartonowym, tekturowym, metalowym, z tworzyw sztucznych);
[gr.],
technika wykonywania form drukowych do drukowania wypukłego z twardymi (nie elastycznymi) elementami drukowymi; formy drukowe, zw. też kliszami, wytwarza się na płytach chemigraficznych (z metalu lub tworzywa sztucznego) metodami fotochemicznymi albo w wyniku grawerowania elektronicznego.
metoda drukowania wypukłego stosująca elastyczne formy drukowe z gumy lub tworzyw sztucznych (elastomerów).
poligr. technika wykonywania form wklęsłodrukowych (wklęsłodruk) metodami fotochemicznymi.
wykonywanie na powierzchni przedmiotów (z metalu, szkła, drewna, gumy, niekiedy kości, kamieni półszlachetnych) zarysów liter, cyfr, stempli, form odlewniczych, form drukowych;
