figura
Encyklopedia PWN
mat. bryła powstająca przez obrót figury płaskiej wokół prostej leżącej w płaszczyźnie tej figury;
grecki matematyk.
grupy graniczne, grupy Curie,
krystal. punktowe grupy symetrii (klasy krystalograficzne), w których występują osie symetrii (kryształu symetria) o krotności nieskończonej (∞), czyli o nieskończenie małym właściwym kącie obrotu α.
rzeźbiarz czeski;
izorytmia
muz. technika kompozytorska, powstała w XIVw., polegająca na oparciu cantus firmus całej kompozycji na jednej wielokrotnie powtarzanej figurze rytmicznej;
[gr.],
mat. zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu O (zwanego środkiem koła) jest mniejsza lub równa danej liczbie dodatniej r (zwanej promieniem koła);