fałsz
Encyklopedia PWN
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
prawda, prawdziwość,
log. cecha sądu przysługująca mu tylko wówczas, gdy w rzeczywistości jest właśnie tak, jak ów sąd głosi
zaburzenie psychiczne manifestujące się fałszywymi wypowiedziami, lecz bez intencji wprowadzenia rozmówcy w błąd;
kierunek ideowy, literacki i artystyczny dominujący w literaturach europejskich i amerykańskich oraz w sztuce końca XVIII i 1. połowy XIX w.
filoz.:
sieć działań, schemat blokowy, schemat wykonawczy,
inform. graf. przedstawienie przepisu rozwiązania zadania (algorytmu) w postaci tzw. skrzynek zawierających polecenia poszczególnych czynności połączonych strzałkami wskazującymi kolejność ich wykonywania;
