rozsądek
 
Encyklopedia PWN
rozsądek,
filoz.:
1) u R. Descartes’a: zdolność poprawnego sądzenia i odróżniania prawdy od fałszu, którą posiadają wszyscy ludzie;
2) u I. Kanta: Verstand (intelekt w przekładzie R. Ingardena), aprioryczna władza poznawcza, odmienna od rozumu (Vernunft), której funkcją jest porządkowanie zjawisk w kategoriach pojęciowych;
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia