falowe
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk, fizjolog, lekarz, kulturoznawca, egiptolog.
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
światło, promieniowanie optyczne,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości od ok. 380 nm (fiolet) do ok. 760 nm (czerwień), wykrywane przez oko ludzkie (wzrok);
brat Maurice’a, fizyk francuski;
drgania (o małej amplitudzie) atomów tworzących sieć krystaliczną wokół ich położeń równowagi.
