falowe
Encyklopedia PWN
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
relatywistyczne równanie falowe opisujące cząstki elementarne o spinie 1/2 (np. elektron, mion) zgodnie z prawami mechaniki kwantowej i teorii względności.
fiz. anizotropowe rozproszenie cząstek, które zachodzi w wyniku interferencji fal materii (fale de Broglie’a) rozproszonych na różnych centrach;
fiz. zaburzenie falowe w ośrodku sprężystym gazowym, ciekłym lub stałym (fale sprężyste) wywołujące subiektywne wrażenie słuchowe u człowieka lub zwierząt (definicja z zakresu fizyki), a także subiektywne wrażenie słuchowe wywołane takim zaburzeniem (definicja z zakresu psychologii);
fale de Broglie’a, fale materii,
fale reprezentujące cząstki w mechanice kwantowej;