falowe
Encyklopedia PWN
w mechanice kwantowej przybliżona metoda opisu stanu układu wielu jednakowych cząstek o spinie połówkowym, np. elektronów w cząsteczce czy atomie lub nukleonów w jądrze.
fiz. postulat głoszący, że niemożliwe jest przeprowadzenie pojedynczego doświadczenia, w którym ujawniłyby się obok siebie takie ogólne, dopełniające się (komplementarne) cechy materii, jak ciągłość i nieciągłość, własności korpuskularne i falowe (dualizm korpuskularno-falowy);
orbitali molekularnych metoda, metoda MO,
w mechanice kwantowej metoda, oprac. przez R.S. Mullikena, przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla elektronów w cząsteczkach, polegająca na przypisaniu każdemu elektronowi osobnej funkcji falowej zależnej od współrzędnych tego elektronu.
metoda przybliżonego opisu atomów i cząsteczek wieloelektronowych opierająca się na założeniu, że każdy elektron porusza się w polu elektrostatycznym wytwarzanym przez dodatni ładunek jądra atomu lub jąder w cząsteczce i chmurę ujemnego ładunku pochodzącego od uśrednionego rozkładu pozostałych elektronów;
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
aerodynamiczny profil, profil lotniczy,
kształt przekroju poprzecznego skrzydeł, łopat śmigła i płatów usterzenia samolotu, łopat wirnika śmigłowca, turbin i in. maszyn przepływowych, skrzydeł śruby napędowej.
