elektryczny
Encyklopedia PWN
urządzenie do uruchomienia spalinowego silnika tłokowego samochodu przez rozpędzanie wału korbowego do prędkości rozruchu, przy której uruchamiany silnik rozpoczyna samodzielną pracę;
różniczkujący układ, obwód różniczkujący,
obwód prądu zmiennego, w którym napięcie wyjściowe Uwy jest w przybliżeniu proporcjonalne do prędkości zmian napięcia wejściowego Uwe, czyli do pochodnej przebiegu tego napięcia względem czasu; Uwy(t) = k(dUwe(t)/dt)
,
wielkość charakteryzująca ruch jonu w elektrolicie pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego, wyrażana stosunkiem średniej prędkości (v), z jaką jon porusza się w kierunku pola elektrycznego do natężenia tego pola (E): u = v/E.
elektrotechn. termin oznaczający: 1) samoczynne (bez doprowadzenia sygnału zewn.) powstawanie drgań w układzie elektr., wywołane niestabilnością układu; np. powstawanie drgań samowzbudnych w generatorze drgań elektrycznych; 2) zjawisko samoistnego powstawania pola magnet. w obwodzie wzbudzenia maszyny elektr. bez zasilania zewnętrznego.
Schneider Electric
francuski koncern przemysłowy,
[sznedẹ:r elektrịk],
