różniczkujący układ
 
Encyklopedia PWN
różniczkujący układ, obwód różniczkujący,
obwód prądu zmiennego, w którym napięcie wyjściowe Uwy jest w przybliżeniu proporcjonalne do prędkości zmian napięcia wejściowego Uwe, czyli do pochodnej przebiegu tego napięcia względem czasu; Uwy(t) = k(dUwe(t)/dt),
gdzie k — współczynnik proporcjonalności, t — czas; najprostszym u.r. jest obwód złożony z kondensatora o pojemności C i rezystora o rezystancji R, stanowiący czwórnik elektryczny; operacji różniczkowania w tym układzie podlegają sygnały o różnych kształtach, a dokładność jej wykonania jest tym większa (bliższa wynikowi mat. operacji różniczkowania), im mniejszą wartość, w porównaniu z czasem operacji t, ma stała czasowa układu τ = RC; wraz ze zmniejszaniem wartości t maleje jednak w sposób niepożądany amplituda sygnału wyjściowego; korzystniejszy przebieg operacji różniczkowania uzyskuje się w tzw. aktywnych u.r., np. zawierających wzmacniacz operacyjny; u.r. są stosowane przede wszystkim w technice impulsowej do kształtowania impulsów elektr., a także w filtrach elektrycznych górnoprzepustowych, w przesuwnikach fazowych i in.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia