elektrycznego
Encyklopedia PWN
przenikalność elektryczna, przenikalność dielektryczna, ε,
fiz. wielkość charakteryzująca właściwości elektr. ośrodka;
w najprostszym przypadku układ 2 jednakowych co do wartości, lecz przeciwnego znaku ładunków elektrycznych (+q i –q) znajdujących się w małej odległości l od siebie;
element przeznaczony do prowadzenia (przewodzenia) prądu elektr. wzdłuż wyznaczonej nim drogi.
element obwodu elektr. mający znikomo mały opór elektr. przy prądzie płynącym zgodnie z kierunkiem przewodzenia zaworu elektrycznego (tzn. od jego anody do katody)
wytrzymałość elektryczna, wytrzymałość dielektryczna,
właściwość dielektryka określająca jego odporność na wystąpienie przebicia elektrycznego;
