elektronową
Encyklopedia PWN
magnetyzm
fiz. dział fizyki materii skondensowanej zajmujący się właściwościami magnetyków oraz termin stosowany na określenie właściwości magnetyków przejawiającej się w oddziaływaniu tych ciał między sobą oraz z zewnętrznym polem magnetycznym lub prądem elektrycznym.
[gr.],
metale
substancje odznaczające się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, charakterystycznym połyskiem, dużą wytrzymałością mechaniczną oraz plastycznością.
[łac. metallum < gr. métallon ‘kopalnia’, ‘kruszec’],
nauka zajmująca się strukturą i właściwościami (chem., fiz., mech., technol.) metali i stopów oraz zależnością między właściwościami materiałów metalicznych a ich składem chem., przebiegiem procesów krystalizacji, działaniem obciążeń zewn. i zmian temperatury.
mezomeria
pojęcie z teorii struktury elektronowej stosowane do opisu cząsteczek związków org., których budowy nie można określić za pomocą klas. wzorów strukturalnych o zlokalizowanych wiązaniach kowalencyjnych o określonej krotności;
[gr.],
biol. techniki przygotowywania materiału biol. do obserwacji w mikroskopie opt. lub elektronowym.
Mott Sir Nevill Francis, ur. 30 IX 1905, Leeds, zm. 8 VIII 1996, Milton Keynes (hrab. Buckinghamshire),
fizyk brytyjski;
