egzogennych
Encyklopedia PWN
stan organizmu ludzkiego lub zwierzęcego spowodowany całkowitym lub częściowym pozbawieniem go pokarmu a także popęd ukierunkowujący zachowanie się organizmu na pobieranie pokarmu, wywołany pobudzeniem (gł. wskutek niskiego poziomu glukozy we krwi) ośrodka głodu w przyśrodkowej części podwzgórza.
silny lek psychotropowy zaliczany do grupy neuroleptyków, pochodna butyrofenonu;
nerka, ren,
parzysty narząd moczotwórczy kręgowców;
neuroleptyki
grupa leków psychotropowych wpływających na objawy psychoz, zwłaszcza na tzw. objawy wytwórcze schizofrenii (omamy, urojenia, zaburzenia katatoniczne);
[gr. neúron ‘nerw’, lēptikós ‘wchłaniający’],
leki neuroleptyczne, leki przeciwpsychotyczne, dawna nazwa duże trankwilizatory,
prolaminy
grupa białek globularnych (roślinnych) nierozpuszczalnych w wodzie, natomiast rozpuszczalnych w 50–70-procentowym alkoholu;
[łac.],
śpiączka, coma,
med. stan głębokiej długotrwałej utraty świadomości; z zaburzeniami oddychania, czynności serca i odruchów,
