dźwiękową
Encyklopedia PWN
dział akustyki zajmujący się rozchodzeniem się fal sprężystych w wodzie (w morzach, oceanach, jeziorach) oraz ich wytwarzaniem i odbiorem w zakresie częst. dźwiękowych i ultradźwiękowych;
nadawanie wiadomości za pomocą systemów umownych sygnałów i znaków wzrokowych oraz dźwiękowych, stosowane w żegludze mor. do porozumiewania się lub rozgłaszania komunikatów.
dżingiel, dżingel, jingle,
sygnaturka radiowa, przerywnik dźwiękowy;
fonetyka
dział językoznawstwa zajmujący się dźwiękową formą języka (w przeciwieństwie do formy pisanej);
[gr. phōnētikós ‘który należy wymówić’],
muzyka oparta na zarejestrowanych na taśmie magnetofonowej dźwiękach (odgłosach) przyrody i cywilizacji, przetwarzanych następnie za pomocą odpowiednich urządzeń elektroakustycznych;
krążek z tworzywa sztucznego z zapisanym w sposób elektromech. analogowym sygnałem dźwiękowym, odtwarzanym za pomocą gramofonu.
