dźwiękową
Encyklopedia PWN
film, którego projekcja wymaga ekranu szerszego niż standardowy (1 : 1,33).
folia
typ utworu muz., znany od końca XV w. (pierwotnie taniec portugalski), z charakterystyczną melodią i 8-dźwiękową formułą basową;
[łac.],
dźwięki wydawane przez zwierzęta, będące w większości wytworem aparatu głosowego (wokalizacja) ;
muz. dział teorii muzyki, zajmujący się właściwościami brzmieniowymi, skalą dźwiękową i możliwościami łączenia instrumentów
językoznawstwo, lingwistyka,
nauka o językach indywidualnych i o języku w ogóle, tzn. o charakterystycznej dla człowieka zdolności mówienia, która odróżnia go od zwierząt.
muz. następstwo barw dźwiękowych w utworze muz., komponowane, za pomocą odpowiedniej instrumentacji, na wzór następstwa wysokości dźwięków (melodii);
lo:dị:
