dźwiękową
Encyklopedia PWN
amerykański pisarz i krytyk literacki; romantyk.
fiz. zjawisko przedłużania czasu trwania dźwięku (zanikającego po wyłączeniu źródła dźwięku w przestrzeni ograniczonej, np. w pomieszczeniu zamkniętym czy na placu otoczonym budynkami), spowodowane wielokrotnymi odbiciami fal dźwiękowych, które dochodzą do słuchacza w czasie krótszym niż 70 ms i nie są rozróżniane jako echo.
ros. reżyser filmowy; jeden z czołowych twórców ros. filmu przedrewolucyjnego;
radiofonia
dział radiokomunikacji zajmujący się zorganizowanym rozpowszechnianiem audycji dźwiękowych, przeznaczonych dla słuchaczy mających odbiorniki radiofoniczne.
[łac.-gr.],
francuski kompozytor, także pianista i dyrygent.
rejestr
muz.:
[łac.],
