dźwiękową
Encyklopedia PWN
rzutnik, diaskop,
aparat projekcyjny do wyświetlania pojedynczych, nieruchomych obrazów (diapozytywów) w świetle przechodzącym;
show business
przemysł rozrywkowy dostarczający masowemu odbiorcy zarówno imprezy widowiskowo-muz. (widowiska, koncerty, recitale), jak i płyty, filmy, widowiska telew., teledyski, tapetę dźwiękową zw. muzakiem, a także opiniótwórczą prasę branżową (np. „Bilboard”, „Rolling Stone”, „New Musical Express”, „Down Beat”, „Variety”, „Q”, „Music Week”, „Melody Maker”).
[szou bı̣znəs],
słuch, zmysł słuchu,
zdolność odbierania przez zwierzęta i człowieka fal dźwiękowych zwanych akustycznymi (fale sprężyste).
językozn. w początkowych wersjach gramatyki transformacyjno-generatywnej (transformacyjna gramatyka) bezpośrednio dostępna interpretacji struktura zdania przeciwstawna strukturze głębokiej;
Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, Studio Eksperymentalne Polskiego Radia i Telewizji,
placówka zał. 1957 przez J. Patkowskiego, służąca do realizowania utworów muzyki elektronicznej, ilustracji dźwiękowych do słuchowisk radiowych i telewizyjnych, do filmów i przedstawień teatr.;
niem. psycholog i muzykolog;
