dusza

Encyklopedia PWN

[awestyjskie],

pers. frawahr, fraward,

w mitologii irańskiej anioł — opiekun ludzi;

Kant Immanuel Wymowa

, ur. 22 IV 1724, Królewiec (Königsberg), zm. 12 II 1804, tamże,

niemiecki filozof, główny przedstawiciel klasycznej niemieckiej filozofii idealistycznej, jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.

miłość,

filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.

piekło,

w koncepcjach eschatologicznych wielu religii miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, skazanych za grzechy popełnione na ziemi;

preegzystencja

[łac. prae ‘przed’, existentia ‘istnienie’],

istnienie duszy ludzkiej przed zaistnieniem ciała;

wajśeszika

[sanskr. vaiśeṣika ‘specyficzny’, ‘wyróżniający się’],

jeden z 6 ortodoksyjnych indyjskich systemów filoz. (darśana);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>