dusza
Encyklopedia PWN
animizm
religiozn. według niektórych badaczy pierwotna forma religii, której istota miała się sprowadzać do powszechnej wiary w istnienie niematerialnych i zdolnych do samodzielnej egzystencji dusz, ożywiających wszystkie elementy kosmosu i przyrody, w tym człowieka.
[łac. animus ‘duch’, anima ‘dusza’],
atomiści
filozofowie głoszący, że Wszechświat i wszystkie jego części są zbudowane z atomów (atomistyczne teorie);
[gr.],
religiozn. wg tybetańskiej koncepcji reinkarnacji trwający 49 dni stan, w którym przebywa dusza zmarłego od momentu śmierci do momentu ponownego wcielenia lub wyzwolenia z wędrówki wcieleń;
filozof grecki, najbardziej wszechstronny uczony starożytny przed Arystotelesem, współtwórca atomistycznej teorii budowy świata.
Duns Szkot Jan, błogosławiony, właśc. Johannes Duns Scotus, ur. ok. 1266, Duns (hrab. Berwick, Szkocja), zm. 8 XI 1308, Kolonia,
filozof i teolog, inicjator szkotyzmu.
Eckhart
filozof, teolog, twórca nadreńskiej szkoły duchowości.
[ẹkhart],
Eckehart, Johannes , zw. Meister Eckhart, Mistrz Eckhart, ur. ok. 1260, Hochheim (Turyngia), zm. między 1327 a 1329, Awinion lub Kolonia(?),