drukujące

Encyklopedia PWN

telegrafia
[gr. tḗle ‘daleko’, gráphō ‘piszę’],
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem na odległość wiadomości w postaci zbioru znaków (liter, cyfr i in.), wydrukowanego lub utrwalonego na taśmie dziurkowanej;
urządzenie stosowane w telegrafii, służące do przekształcania (zgodnie z zastosowanym alfabetem telegraficznym) znaków pisma na sygnały elektryczne (w nadajniku) i przeprowadzania operacji odwrotnej (w odbiorniku).
typografia
[gr. týpos ‘odbicie’, ‘forma’, gráphō ‘piszę’],
poligr. dziedzina grafiki użytkowej zajmująca się wizualną interpretacją drukowanej informacji, a więc ukształtowaniem i układem elementów całej publikacji;
rodzina drukarzy krak.: Florian (?–1536), rodem z Bawarii
włók. efekt barwny uzyskiwany w procesach drukowania wyrobów włókienniczych;
zielnik, herbarium, herbarz,
bot. nazwa, która przeszła ewolucję znaczenia i zakresu,
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia