drukujące
Encyklopedia PWN
telegrafia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem na odległość wiadomości w postaci zbioru znaków (liter, cyfr i in.), wydrukowanego lub utrwalonego na taśmie dziurkowanej;
[gr. tḗle ‘daleko’, gráphō ‘piszę’],
telegraficzny aparat, telegraf,
urządzenie stosowane w telegrafii, służące do przekształcania (zgodnie z zastosowanym alfabetem telegraficznym) znaków pisma na sygnały elektryczne (w nadajniku) i przeprowadzania operacji odwrotnej (w odbiorniku).
typografia
poligr. dziedzina grafiki użytkowej zajmująca się wizualną interpretacją drukowanej informacji, a więc ukształtowaniem i układem elementów całej publikacji;
[gr. týpos ‘odbicie’, ‘forma’, gráphō ‘piszę’],
rodzina drukarzy krak.: Florian (?–1536), rodem z Bawarii