deska
Encyklopedia PWN
alternacja
językozn. pojęcie z zakresu morfonologii; wymiana fonemów w obrębie morfemu uzależniona bądź morfologicznie, bądź fonematycznie, tj. spowodowana regularnościami fonotaktycznymi;
[łac. alternatio ‘wymiana’],
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
dyl
gruba deska, a także gipsowy, betonowy lub żelbetowy element bud. w kształcie deski (często z podłużnymi otworami);
[niem.],
oklejanie pospolitego drewna okładzinami ze szlachetnych gatunków;
dziedzina sportu, turystyki i rekreacji, obejmująca wiele odmian, których wspólną cechą jest poruszanie się na nartach.
okorek, deska okorkowa,
gruba deska nieobrzynana, otrzymana z obwodowej części kłody; gł. do obudowy wyrobisk kopalnianych.
