deska
Encyklopedia PWN
environment
szt. plast. termin określający rodzaj dzieła i jednocześnie sposób działania artystycznego, polegającego na zaaranżowaniu przestrzeni w taki sposób, by widz, znajdując się wewnątrz aranżacji, był poddany zintegrowanemu działaniu bodźców plastycznych;
[ınwạıərənmənt; ang., ‘otoczenie’] ,
brat Huberta. Malarz niderlandzki.
w. w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim (gmina Nurzec Stacja), na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad Moszczoną (prawy dopływ Bugu).
duński rzeźbiarz, malarz i grafik;
muzyka Indian obu Ameryk.
klepka, planka,
żegl. długa, odpowiednio ukształtowana, deska — element drewnianego poszycia kadłuba jachtu (łodzi).