czasownik

Encyklopedia PWN

jednostka języka pełniąca funkcję semantyczną lub syntaktyczną;

imię, nomen,

tradycyjnie, od starożytności, kategoria leksemów (wyrazów słownikowych) odmieniających się przez przypadki;

[łac.],

ingressivum,

językozn. postać czasownika wyrażająca zapoczątkowanie czynności lub stanu, np. zasnąć ‘zacząć spać’.

szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;

[łac.],

językozn. zespół form fleksyjnych czasownika w danym języku;

[łac.]

forma osobowa czasownika być, → łącznik.

Materiały dodatkowe