czasownik
Encyklopedia PWN
wyraz lub grupa wyrazów, które formalnie nie tworzą zdania, gdyż nie zawierają osobowej formy czasownika w funkcji orzeczenia;
językozn. forma czasownika, wyrażająca stosunek czynności do członów rzeczownikowych z nią związanych, tj. podmiotu i dopełnienia; s. czynna, zwrotna, bierna.
substantywizacja
użycie części mowy, różnej od rzeczownika, w funkcji rzeczownikowej;
[łac.],
supinum
imienna forma łac. czasownika wyrażająca zamiar, cel.
[łac.],
w ujęciu przedstawicieli gramatyki transformacyjno-generatywnej typ językoznawstwa, które za gł. cel badań uważa wyodrębnienie i klasyfikację różnego rodzaju jednostek językowych (nierozkładalnych w danej płaszczyźnie językowej elementów o charakterze abstrakcyjnym);