czasownik

Encyklopedia PWN

[łac. alternatio ‘wymiana’],

językozn. pojęcie z zakresu morfonologii; wymiana fonemów w obrębie morfemu uzależniona bądź morfologicznie, bądź fonematycznie, tj. spowodowana regularnościami fonotaktycznymi;

analityczne języki,

typ morfologiczny języków, które wyrażają stosunki gramatyczne za pomocą luźnych morfemów w postaci przyimków, przysłówków oraz form czasownika posiłkowego;

bezokolicznik,

forma fleksyjna czasownika wyrażająca czynność bez określenia czasu, osoby, liczby, trybu, często także strony, zawierająca jedynie kategorię aspektu,

Bogusławski Andrzej, ur. 1 XII 1931, Warszawa,

językoznawca, semantyk;

Charyzjusz, Flavius Sosipater Charisius, żył w 2. poł. IV w.,

gramatyk łaciński;

coniunctivus

[łac.]

tryb przypuszczający, tryb warunkowy

gram. tryb czasownika przedstawiający daną czynność jako niepewną, oczekiwaną, przypuszczoną lub też uwarunkowaną.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>