czasowa
Encyklopedia PWN
synchronia
językozn. badanie elementów występujących jednocześnie w systemie języka w określonym momencie czasowym, abstrahujące od ciągu rozwojowego (diachronia), jednak uwzględniające jego dynamikę.
[gr. sýn ‘razem’, chronós ‘czas’],
metodol. metoda ujmowania zjawisk w sposób statyczny w określonym momencie czasowym, z założeniem ich względnej stałości.
systematyka organizmów, dawniej taksonomia,
biol. dziedzina biologii zajmująca się wyróżnianiem (a więc również nazywaniem; biologiczne nazewnictwo) i naturalną klasyfikacją grup organizmów (taksonów).
roln., leśn. wydzielona powierzchnia, często podzielona na poletka obsiane nasionami lub obsadzone sadzonkami stanowiącymi najczęściej potomstwo pojedynczych roślin (sadowniczych, ozdobnych, leśnych), wyselekcjonowanych na podstawie wysokiej wartości gospodarczej — plenności, jakości, odporności itp.;
