cyrkulacja
Encyklopedia PWN
ciepły prąd w systemie cyrkulacji powierzchniowej północnej części O. Atlantyckiego, → Zatokowy, Prąd.
geol. rozległy system górski stanowiący wzniesienie dna oceanicznego, którego osiowa strefa odpowiada pod względem geologicznym granicy między rozchodzącymi się płytami litosfery.
geol. typ procesów pomagmowych zachodzących pod wpływem oddziaływania na skały gorących (o temp. 400–100°C) roztworów wodnych (roztworów hydrotermalnych) ubogich w składniki trudno lotne (gł. krzemiany), natomiast wzbogaconych w składniki odznaczające się lotnością (gł. chlor, fluor, związki boru, siarki i węgla);
klimat
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
