ciągły

Encyklopedia PWN

apoplast

[gr.],

bot. ciągły system nieprotoplazmatycznych składników w roślinie, głównie ścian komórkowych (apoplast ścienny);

Berthollet

[bertolẹ]

Claude Louis de Wymowa

, ur. 9 XII 1748, Talloires k. Annecy, zm. 6 XI 1822, Arcueil k. Paryża,

francuski chemik i lekarz.

Biblioteka Narodowa w Warszawie (BN),

centralna biblioteka państwa tworzona od 1918, powołana 1928, otwarta 1930;

całka powierzchniowa,

mat. całka z funkcji ciągłej f(P) określonej na pewnej powierzchni dwuwymiarowej S, gładkiej, zawartej w ℝ³

ciało doskonale czarne,

ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.

Darboux własność

[w. darbụ],

mat. zwyczajowa nazwa następującego twierdzenia: jeśli funkcja f z przedziału I w zbiór liczb rzeczywistych ℝ jest ciągła, a, b są dowolnymi punktami I (przy czym a < b), liczba c zaś należy do przedziału o końcach f(a) i f(b), to istnieje taki punkt x ∈ (a, b), że f(x) = c;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>