ciałopalne
Encyklopedia PWN
archeol. lokalne ugrupowanie z wczesnej epoki żelaza, z terenu południowych i środkowych Moraw, wchodzące w skład kultury wschodniohalsztackiej, z którą łączy je podobny rozwój;
w. gminna w woj. małopol., w pow. krak., na Wyż. Miechowskiej, nad Dłubnią, w Dłubniańskim Parku Krajobrazowym;
archeol. kultura rozwijająca się od końca VI w. p.n.e. do około przełomu er na terenach pomiędzy dolną Wezerą a środkową Odrą oraz południową Jutlandią a Turyngią, Saksonią i Łużycami Dolnymi;
archeol. kultura zajmująca w późnym okresie wpływów rzym. (III–IV w.) rozległe obszary strefy leśnej w dorzeczu górnego Dniepru, Desny i Sejmu;
Kijów, Kyjiw, Kyiv,
stolica Ukrainy, nad środkowym Dnieprem, poniżej ujścia Desny;
archeol. kultura środkowej i późnej epoki brązu (XIV–VIII w. p.n.e.), wydzielona na terenach środkowych i zachodnich Czech;
