ciałopalne

Encyklopedia PWN

[k. mı̣ślsb

^rk],

kultura michelsberska,

archeol. kultura eneolitu rozwijająca się ok. 3300–2700 p.n.e. na terenach Belgii, Nadrenii i północno-wschodniej Szwajcarii;

archeol. kultura młodszej epoki brązu (koniec II–pocz. I tysiąclecia p.n.e.) rozwijająca się na terenie południowo-zachodnich Czech;

[gr. líthos ‘kamień’],

archeol. końcowy okres epoki kamienia poprzedzający epokę brązu;

w. w woj. pomor., w pow. chojnickim (gmina Czersk), w Borach Tucholskich, nad Wdą;

archeol. jednostka kulturowa późnego okresu wędrówek ludów (2. poł. V–VII w.), z centrum nad górną Łyną;

w. w Czechach, w kraju pardubickim, 14 km na wschód od Pardubic.

Słownik języka polskiego