milawecka kultura

milawecka kultura,

archeol. kultura młodszej epoki brązu (koniec II–pocz. I tysiąclecia p.n.e.) rozwijająca się na terenie południowo-zachodnich Czech;

oprócz osad otwartych także osady ufortyfikowane; groby ciałopalne, popielnicowe, obstawione kamieniami i nakryte brukami kam. i kurhanami; ceramika: naczynia piętrowe, wazy dwustożkowate, naczynia wazowate z rozchyloną krawędzią wylewu; wyroby z brązu: miecze, noże, brzytwy, szpile, zapinki, brązowy kociołek na czterokołowym wózku, tarcza z brązu; wyraźnie powiązana z kulturą knowiską, wyroby metal. pochodzą z terenów południowoniem. kultury pól popielnicowych.