bóstwo
Encyklopedia PWN
wierzenia i obrzędy religijne Etrusków — ludu, który zdaniem Liwiusza „bardziej niż inne oddany był praktykom religijnym, bo był mistrzem w ich sprawowaniu”;
Z uwagi na wielorakie zróżnicowanie ludności imperium azteckiego, o jej wspólnej religii można mówić jedynie w dużym uproszczeniu. Jednak wpływ dziedzictwa mezoamer., jak również pokrewieństwo kulturowe między grupami etnicznymi należącymi do rodziny ludów Nahua, unifikowały rozmaitość mitów, wierzeń, rytuałów, instytucji rel. i form kultu. Wynikające stąd podobieństwa pozwalają traktować umownie religię aztecką jako pewną całość, będącą hist. mutacją wcześniejszych wierzeń i kultów.
afrykańskie religie rodzime, zw. też afrykańskimi religiami tradycyjnymi,
systemy wierzeń i praktyk rel. ludów Czarnej Afryki.
przedchrześcijańskie systemy wierzeniowo-rytualne ludów słowiańskich, których zorganizowane postaci zanikły w XII w.
deus otiosus
termin wprowadzony przez M. Eliadego na określenie kategorii bóstw uranicznych (niebiańskich), których aktywność ogranicza się do procesu stworzenia świata (kosmogonia) i człowieka (antropogonia).
[łac., ‘bóg bezczynny’ lub ‘bóg odpoczywający’],
