bóstwo
Encyklopedia PWN
kulty chtoniczne
kulty bóstw świata podziemnego;
[gr. chthónios ‘podziemny’],
kulty uraniczne
kompleksy wierzeniowo-rytualne związane z oddawaniem czci Niebu bądź bóstwom Nieba jako Istotom Najwyższym (np.: Anu, Baiame, Bundżil, Djaus, Nyame, Nzambi, Olorun, Rangi, Shangdi, Tian, Tengri, Ulgen, Uranos, Waruna).
[gr. ouranós ‘niebo’],
zespół wierzeń i praktyk rel. dawnych Majów.
w mitologii zachodniosemickiej najwyższe bóstwo miasta Tyr;
w ikonografii indyjskiej antropomorficzny, trójwymiarowy wizerunek bóstwa, służący przywołaniu jego obecności na czas trwania obrzędu;
zjawisko różnorodnie definiowane i opisywane z wielu perspektyw, najczęściej jako relacja człowieka do sacrum.
