bezwzględny
Encyklopedia PWN
stosunek błędu bezwzględnego do wartości przyjętej jako wzorzec przy obliczaniu błędu bezwzględnego.
rozkład cząstek opisywanych na gruncie teorii klas., tworzących układ makroskopowy w stanie równowagi termodynamicznej (termodynamiczny stan), będący rozwiązaniem stacjonarnego (niezależnego od czasu) równania Boltzmanna: 
, gdzie μ — potencjał chem., T — temperatura bezwzględna, kB — stała Boltzmanna, 
jest energią cząstki (m — masa, U( 
) — energia potencjalna);
, gdzie μ — potencjał chem., T — temperatura bezwzględna, kB — stała Boltzmanna, jest energią cząstki (m — masa, U( ) — energia potencjalna);
ciecz nie ulegająca zestaleniu aż do temperatury zera bezwzględnego, której właściwości są wyznaczone przez efekty kwantowe obserwowane w skali makroskopowej;
przyrząd pomiarowy służący do mierzenia ciśnienia w płynach (cieczach, gazach lub parach).
Debye’a prawo
fiz. jedno z podstawowych praw kwantowej teorii ciała stałego: w temperaturach bliskich zeru bezwzględnemu (od 0 do kilku K) ciepło właściwe ciał stałych jest proporcjonalne do trzeciej potęgi temperatury bezwzględnej (zmierza do 0 przy zbliżaniu się temp. do 0 K);
[p. debaja],
prawo wniesienie przez stronę procesową skargi odwoławczej od nieprawomocnego orzeczenia wydanego przez organ procesowy I instancji i obowiązek rozpoznania sprawy przez organ instancyjnie wyższy; jedna z cech środków odwoławczych stosowanych w pol. postępowaniu przed sądem.
