bezpieczeństwa
Encyklopedia PWN
Urząd Bezpieczeństwa Publicznego (UBP), pot. Urząd Bezpieczeństwa (UB),
urząd powołany formalnie do ochrony bezpieczeństwa państwa, faktycznie służący likwidacji wszelkich form oporu w okresie powstawania i utrwalania władzy komunist. w Polsce;
Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy, niem. Reichssicherheitshauptamt (RSHA ),
centrala państw. policji bezpieczeństwa III Rzeszy i służby bezpieczeństwa partii hitlerowskiej.
powołana II 1949 w celu kontroli i koordynacji działalności Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) oraz Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego (GZI WP) przez ścisłe kierownictwo PZPR;
współczynnik bezpieczeństwa, stopień bezpieczeństwa, stopień pewności,
techn. współczynnik (bezwymiarowy) określony dla danego elementu konstrukcji jako stosunek granicznej wartości naprężenia do rzeczywistej wartości naprężenia występującego w tym elemencie.
centralny organ administracji państw. działający XII 1954–XI 1956 w Polsce;
Korpus Bezpieczeństwa (KB), do IV 1944 Kadra Bezpieczeństwa,
organizacja konspiracyjna powstała XI 1943 z części Organizacji Wojskowej, Strażackiego Ruchu Oporu „Skała”, Zbrojnego Wyzwolenia, Związku Powstańców Śląskich i in.;