artystyczny
Encyklopedia PWN
niemiecki architekt, malarz, projektant form przemysłowych, grafik.
:rns
grafika
dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.
[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],
gałąź sztuk plastycznych, której istotą jest posługiwanie się linią i barwą (niekiedy tylko plamą barwną) na płaszczyźnie.
w znaczeniu węższym opieka nad artystami i twórczością artystyczną, sprawowana przez fundatorów, kolekcjonerów, znawców i miłośników sztuki; w znaczeniu szerszym (czasem kwestionowanym) wszelka, zarówno indywidualna i prywatna, jak i zbiorowa oraz instytucjonalna, działalność fundacyjna, także różne formy finansowania sztuki.
