artystyczne
Encyklopedia PWN
niemiecki architekt, malarz, projektant form przemysłowych, grafik.
:rns
estetyka
pojmowana jako dyscyplina filozoficzna jest wiedzą o przedmiotach pięknych i przeżyciach z nimi związanych, potraktowana zaś jako oddzielna nauka — jest ogólną teorią sztuki.
[gr. aisthētikḗ (epistḗmē) od aísthēsis ‘wrażenie zmysłowe (nauka o wrażeniach)’],
film zrealizowany metodą zdjęć poklatkowych rejestrujących fazy akcji filmowej, rysunkowy, lalkowy lub kreowany jedną z wielu technik wykształconych w historii artystycznej animacji;
grafika
dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.
[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],
miasto wojewódzkie (województwo małopolskie), na pograniczu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Niecki Nidziańskiej, Bramy Krakowskiej i Kotliny Sandomierskiej, nad Wisłą i jej dopływami: Rudawą, Prądnikiem, Dłubnią (lewe), Wilgą (prawy); powiat grodzki, siedziba powiatu krakowskiego.
