analityczną
Encyklopedia PWN
sposób uprawiania geometrii za pomocą układów współrzędnych.
w analizie chemicznej wielkość charakteryzująca zgodność wyników szeregu niezależnych oznaczeń tego samego składnika w tej samej próbce analitycznej wykonanych określoną metodą analityczną.
tolerancyjność metody analitycznej, odporność metody analitycznej,
chem. parametr charakteryzujący metodę analityczną, określający, w jakiej mierze wynik analizy (podawany z założoną niepewnością) zależy od niewielkich, przypadkowych zmian warunków wykonywania analizy, np. zmian temperatury, wilgotności, wartości pH.
wzorzec analityczny, substancja wzorcowa,
ogólny termin stosowany w analizie chem. do określenia substancji o dokładnie znanym składzie chem., w stosunku do której odnosi się wyniki analizy.
związek chemiczny o określonym stopniu czystości stosowany w metodach analitycznych, np. odczynnik czysty, odczynnik czysty do analizy, odczynnik spektralnie czysty, odczynnik specjalnej czystości;
chem. łączne stężenie wszystkich form analizowanego składnika, w których występuje on w roztworze, możliwe do oznaczenia daną metodą analityczną.
