agregaty

Encyklopedia PWN

[gr. glaukós ‘błękitnozielony’],

minerał z grupy łyszczyków, należący do hydromik, o skomplikowanym i zmiennym składzie chem., gł. uwodniony glinokrzemian potasu, żelaza, glinu i magnezu;

glikokaliks,

otoczka wokół błony komórkowej utworzona z reszt węglowodanowych glikoproteidów i glikolipidów, oraz z proteoglikanów — złożonych węglowodanów połączonych cząsteczkami białka, o ujemnym ładunku elektrycznym;

klaster

[ang. cluster ‘grono’, ‘kiść’, ‘zlepek’],

chem. nazwa używana na określenie agregatów złożonych z większej liczby jednostek (atomów, cząsteczek, jonów) tworzących struktury przestrzenne (połączenia liniowe nie są zaliczane do klastrów);

klimatyzacja

[łac. < gr.],

technika zapewniająca w zamkniętych pomieszczeniach budynku lub w kabinach pojazdów wymagane warunki klimatyczne: głównie czyste i pozbawione zapachu powietrze o odpowiedniej wilgotności i temperaturze;

Kujbyszewski, Hydrowęzeł, wg niektórych źródeł Hydrowęzeł Samarski,

hydrowęzeł na Wołdze, w Rosji, w obwodzie uljanowskim, Tatarstanie, rep. Mari i Czuwaszji;

Liberek Krzysztof, ur. 1958, Gdańsk,

biolog molekularny, biofizyk;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>