glaukonit
minerał z grupy łyszczyków, należący do hydromik, o skomplikowanym i zmiennym składzie chem., gł. uwodniony glinokrzemian potasu, żelaza, glinu i magnezu;
[gr. glaukós ‘błękitnozielony’],
glaukonit
Encyklopedia PWN
tworzy ciemnozielone ziarenka (średnicy poniżej 1 mm), miękkie, łatwo rozcierające się na jasnozielony proszek, stanowiące bezładny agregat kryptokrystal. łuseczek; występuje w skałach osadowych powstałych w płytkowodnym środowisku mor., gł. w piaskach, piaskowcach, mułowcach, w których jego zawartość dochodzi niekiedy do 50–90% (glaukonityty); stosowany jako nawóz potasowy, także do produkcji farb.
