absolutna
Encyklopedia PWN
supremacja państwa ujmowanego abstrakcyjnie, ludu lub innego piastuna tej władzy (np. monarchy) nad wszelkimi normami prawa wewnętrznego oraz pełna swoboda prowadzenia przez państwo polityki zagranicznej; faktyczna, a postulatywnie także prawna możność podejmowania przez podmiot sprawujący suwerenność decyzji politycznej, od której nie ma prawnej możliwości odwołania się do wyższej instancji.
ang. poeta, dramatopisarz i krytyk literacki;
synteza asymetryczna, synteza stereoselektywna,
reakcja chem. stosowana do wytwarzania związków optycznie aktywnych.
ros. filozof egzystencjalista i irracjonalista.
Szkocja, Scotland,
część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
warstwa społeczna, ukształtowana w Europie u schyłku średniowiecza, która w społeczeństwie stanowym tworzyła grupę uprzywilejowaną pod względem prawnym, politycznym i ekonomicznym, a następnie była głównym oparciem władzy państwowej w większości systemów absolutystycznych.
