RP
Encyklopedia PWN
urząd prezydenta państwa polskiego przeniesiony 17 IX 1939 za granicę w warunkach agresji niemieckiej i sowieckiej oraz okupacji kraju;
zbrodnie sowieckie w Polsce 1939–45,
zbrodnie dokonane w okresie II wojny światowej przez instytucje i organy państwowe ZSRR na obywatelach państwa polskiego.
zwyczajowa nazwa jednego z naczelnych organów państwowych, reprezentującego państwo w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, symbolizującego jego jedność, jednak o bardzo różnym zakresie władzy w zależności od ustroju danego państwa.
ziemie znajdujące się na skraju państwa, pogranicze;
ludowy ruch w Europie,
chłopski ruch polit., zapoczątkowany w wielu krajach eur. na przeł. XIX i XX w.;
idea regulatywna określająca rodzaj więzi prawnej między podmiotem indywidualnym — jednostką a podmiotem instytucjonalnym — państwem, jaka powstaje w wyniku nabycia przez jednostkę zamieszkującą na terenie danego państwa określonego statusu (prawnego, politycznego, ekonomicznego i społecznego) oraz związanych z nim praw i obowiązków (członkostwa).
