PISM
Encyklopedia PWN
pismo używane XV–XIII w. p.n.e. w m. Ugarit; najstarsze, w pełni ukształtowane pismo alfabetyczne klinowe (30 znaków o bardzo prostym kształcie) pochodzenia semickiego (sumeryjsko-akadyjskiego).
pismo alfabetyczne tur. Ujgurów, powstałe w VIII w.
linearne pismo spółgłoskowe o charakterystycznym geometrycznym stylu wykształcone na przestrzeni 2 tys. lat; używane do zapisu języków berberskich; czytane zasadniczo od strony prawej do lewej, choć spotyka się teksty, w których każdy wiersz czyta się od strony odwrotnej niż poprzedni;
pismo ideograficzno-fonetyczne, którym zapisuje się język chiń. od XXX w. p.n.e.;
pismo staroż. Egipcjan powstałe ok. 2500 p.n.e. z częściowego uproszczenia hieroglifów.
uczeni w Piśmie, hebr. soferim,
nazwa żydowskich znawców Prawa (Tora), pojawiająca się często w Nowym Testamencie;
