PISM
Encyklopedia PWN
systemy pisma używane do zapisu języków semickich;
jeden z systemów samogłoskowo-spółgłoskowego pisma alfabetycznego;
nazwa wspólnot rel. powstałych na gruncie protestantyzmu, nawiązujących do tradycji antytrynitaryzmu, millenaryzmu i adwentystów.
jeden z 3 systemów pisma, które powstały w Indiach, o nie ustalonym ostatecznie pochodzeniu (prawdopodobnie północnosemickim);
dwie odmiany pisma powstałego na Krecie (odkryte 1900 przez A. Evansa i jego następców w Knossos, Fajstos, Aja Triada i in. miastach);
pismo alfabetyczne wywodzące się ze spółgłoskowego pisma syryjskiego, uzupełnione zapożyczonymi z alfabetu gr. samogłoskami e i o;
