Niż
Encyklopedia PWN
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
część Niżu Środkowoeuropejskiego, między granicą zasięgu ostatniego zlodowacenia na północy a Sudetami i Wyż. Małopolską na południu;
tarczownica, Parmelia,
rodzaj porostów o listkowatej plesze, nieregularnej lub utworzonej przez rozetki;
tropopauza
warstwa przejściowa w atmosferze ziemskiej, oddzielająca troposferę od stratosfery;
[gr.],
ruch powietrza, przy którym prędkość przepływu i ciśnienie, a często inne wielkości charakteryzujące stan atmosfery ziemskiej (np. temperatura, wilgotność), podlegają nieustannym fluktuacjom w czasie i przestrzeni; t. w a.z. występuje zarówno w skali tysięcy km (np. wiatry i ruchy pionowe uczestniczące w ogólnej cyrkulacji atmosfery) setek km (wiatry i cyrkulacje towarzyszące wyżom i niżom atmosferycznym), kilku lub kilkunastu km (przepływy związane np. z burzami), setek i dziesiątek m (porywy i podmuchy wiatru), pojedynczych metrów czy nawet centymetrów.
turówka wonna, żubrówka, Hierochloe odorata,
gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych (traw);
