Niżu Środkowoeuropejskiego
Encyklopedia PWN
podobszar fizycznogeogr. w Europie Zachodniej i Europie Środkowej, pomiędzy M. Północnym, Skagerrakiem, Kattegatem oraz M. Bałtyckim na zachodzie i północy, Niz. Wschodnioeuropejską na wschodzie oraz Wyż. Małopolską, Masywem Czeskim, Średniogórzem Niemieckim i Basenem Paryskim na południu; w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii, Belgii oraz częściowo Francji i Rosji (obwód królewiecki).
część prowincji fizycznogeogr. w Europie, → Środkowoeuropejski, Niż.
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
jezioro rynnowe na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, w dorzeczu Czarnej Hańczy, w woj. podlaskim, w Suwalskim Parku Krajobrazowym, na wys. 227 m;
mezolit
archeol. środkowa epoka kamienia następująca bezpośrednio po paleolicie (od ok. 8200 p.n.e.) i poprzedzająca neolit.
[gr. líthos ‘kamień’],
